Schuimwijnen die via de traditionele methode gemaakt worden, zijn noodzakelijk duurder dan schuimwijnen die hun tweede gisting niet op fles krijgen. Want het verwijderen van de afgestorven gist uit de fles vergt een complex en arbeidsintensief proces van remuage en degorgeren.

Er zijn allerlei manieren ontwikkeld om het proces van remueren te vergemakkelijken of zelfs overbodig te maken. Vergemakkelijken kan bijvoorbeeld met gyropalettes, waardoor de computer het manuele werk overneemt en de klus veel sneller klaart dan een menselijke remueur. Overbodig maken kan door gist zo in te pakken dat hij vanzelf naar de hals glijdt wanneer de fles op zijn kop gezet wordt. Er is zelfs een magnetische gist ontwikkeld.

Een andere piste die ik zie, en die bij mijn weten nog niet geëxploreerd is, is het gebruiken van een coating aan de binnenzijde van de fles, waardoor gistdeeltjes er geen vat meer op hebben. Het product bestaat zelfs en wordt gebruikt voor de bekleding van sausflessen, zodat de volledige inhoud gemakkelijk lost.

De stof heet LiquiGlide en is ontwikkeld aan door de Varanasi Research Group onder leiding van professor Kripa Varanasi. Ze is niet toxisch. Bekijk het effect hier op Youtube (ketchupfles):

Waarom dit niet toepassen in Champagne? Mogelijk staat de wet niet toe dat het (verplichte) glas een kunststof coating krijgt.