Rode druif die gebruikt wordt voor beaujolais. Via de Loire kwam ze na de phylloxeracrisis in Champagne terecht, waar ze in de Aube maar ook in Vertus aangeplant werd.

Ze werd met de wet van 1927 principieel gebannen uit de champagnewijngaarden, maar er werd een overgangsregeling van 18 jaar uitgewerkt om de champagneboeren uit de Aube niet te sterk op stang te jagen. Die regeling werd in 1949 uitgebreid met nog eens 7 jaar, en in 1952 konden wijnbouwers individuele toelating krijgen om de gamay te blijven gebruiken. De regelgeving stipuleerde het volgende:

• enkel wijnbouwers uit de Aube kwamen in aanmerking
• de druiven moesten geplant zijn voor 1948
• de eigenaar van die wijngaarden in 1948 moest 60 zijn in 1952 (of 50 indien slechts de helft van de wijngaard uit gamay bestond)
• deze regeling is enkel overdraagbaar op de vrouw van de wijnbouwer

In 1976 bestond de aanplant nog uit 38 hectare, in 1986 vermoedelijk nog ongeveer 20 hectare.

Volgens de bovenstaande regeling is het dus niet totaal onmogelijk dat er anno 2014 nog wettelijk toegelaten gamay in champagne voorkomt, maar wel heel onwaarschijnlijk.

Gamay is net zoals chardonnay een afstammeling van gouais blanc en pinot noir.